Al 9 weken in Suriname!

Fawaka!

Op het moment dat ik dit verslag schrijf lig ik heerlijk te ontspannen in een hangmat bij de colakreek. Een recreatieplek, ongeveer een uur rijden van Paramaribo, met een kreekje die de kleur heeft van cola. Het is al een tijdje geleden dat ik iets schreef, dus vanaf hier zal ik jullie een beetje bijpraten :)

We zijn hier nu 9 weken en ik merk dat ik hier al erg gewend ben. Alle dingen waar ik in het begin van opkeek, begin ik steeds normaler te vinden, zoals het verkeer. Al blijft het wel bijzonder om te zien hoe mensen hier wonen. Ook op stage vind ik steeds meer mijn weg. Het is soms lastig om te werken zonder directe begeleiding, maar toch is het ook erg fijn. Ik bedenk steeds meer voor mezelf wat ik de komende maanden nog wil doen en leren en probeer in dit opzicht zoveel mogelijk voor mijn leerproces op te komen. Op dit moment ben ik vooral bezig met het (her)schrijven van dossiers en het uitvoeren van spelobservaties. Voor een aantal kinderen heb ik leerdoelen opgesteld en doormidden van spel ga hier met ze aan werken.

Op 16 september zijn Mieke en ik met het kinderhuis naar een Hindoestaans feest geweest, Genesh pooja. Wij mochten meedoen met het uitvoeren van de religieuze rituelen, wat drie uur duurde. Als afsluiting aten we heerlijke roti. Hoewel het ritueel voor ons moeilijk te volgen was, was het wel bijzonder om een keer mee te maken!

Mijn verjaardag in Suriname was ook heel apart. 24 september was hier in Suriname een nationale vrije dag, dus ik had heerlijk vrij. Ik ben gewend om met familie en vrienden te zijn op mijn verjaardag, maar die waren nu natuurlijk allemaal ver weg. Gelukkig kreeg ik wel een ontbijt op bed van Mieke, Suzanne en Karin en heb ik fijn geskypet met Maarten, pap, mam, Saskia en mats! S avonds heb ik het huis mee uit eten genomen naar de Waag. Ik heb daar heerlijke tapas gegeten en kreeg als afsluiter een cocktail van iedereen :)

Om mijn verjaardag nog even te vieren zijn we in het weekend op een quadtour gegaan. We hebben in de buurt van het vliegveld rondgecrosst in de jungle en de savanne. Erg mooi en super gaaf om te doen! Ik zat helemaal in mijn element!

Eerder al vertelde ik dat er op stage een speelzolder is waar wij veel zijn. Deze ruimte doen we op slot met een hangslot. Het is gebruikelijk om de sleutel mee te nemen als je dat slot op de deur doet, zodat je met die sleutel weer naar binnen kan, maar Mieke en ik besloten eens te testen hoe makkelijk je binnenkomt zonder sleutel. Nadat we het slot dicht hadden gedaan kwamen we erachter dat ook het hek op de eerste verdieping op slot was. We wisten al dat wij de enige waren met sleutels van deze sloten, dus besloten we eerst maar weer binnen te komen met de dingen die we hadden. We kwamen er al snel achter dat dit niet werkte, dus gingen we het anders proberen. Er is namelijk nog een deur die naar de speelzolder gaat. Deze deur wordt niet gebruikt en er staan een tafel en allemaal stoelen voor. Deze deur had zo'n grote sleutel, ik noem het een schuursleutel. We besloten dat Mieke langs de trap naar beneden ging klimmen, zoals kinderen ook weleens doen, om die sleutel te zoeken. Uiteindelijk bleek dat er een moeder was die zo'n sleutel voor haar kamer had. We probeerden deze sleutel en kwamen tot onze grote vreugde binnen. Kortgezegd: experiment buitensluiten en binnenkomen gelukt!

Soms hoor ik dat het in Nederland steeds kouder wordt, maar hier wordt het juist warmer. We zitten in de grote droge tijd, dus er valt ook weinig neerslag. Toch regent het soms wel, en dan regent het ook hard. Meestal is zo'n bui na een half uur weer voorbij, maar we hebben wee dagen gehad waarop het bijna niet stopte met regenen. Wij moesten toch boodschappen doen en besloten dit met de taxi te doen. In de straat van de supermarkt zagen wij hoe slecht regenwater hier soms afgevoerd wordt. Er stond op plekken namelijk zoveel water op de weg dat we geen weg meer zagen. Het leek eerder of we door een rivier of meer heen reden.

Vorig weekend zijn we op onze eerste meerdaagse trip geweest. We gingen naar Apiapaati. Een eilandje in de surinamerivier waar een familie woont. Om daar te komen moesten we eerst drie uur rijden naar Atjoni, vanaf hier vertrekken veel boten naar de eilanden. Vanaf Atjoni moesten we nog 5 uur varen naar het eiland. We kwamen op vrijdag aan, zaterdag zijn we begonnen met een wandeling door de jungle naar de ananasberg. Via een dorpje op een ander eiland kwamen we in deze jungle. Om op dit eiland te komen moesten we eerst een stukje varen. We moesten voorbij een grote stroomversnelling, hier moesten we eerst allemaal uit de boot en moesten we hem met een touw door de stroom heen trekken. Toen we op het eiland waren aangekomen wandelden we dus eerst door een dorpje, we zagen hoe de mensen hier leven. Ze wonen in simpele hutjes van hout met een dak van soort bladeren. Ook de jungle was erg mooi. We kwamen hier onder andere een telefoonboom tegen, mensen kunnen hier tegenaan slaan met hun mes als ze verdwaald zijn. Doordat de boom hol is klinkt dit door de hele jungle. Vanuit de jungle kwamen we uiteindelijk op de ananasberg. Een berg waar je ananassen zou verwachten, alleen moesten we deze van beneden halen. Nadat we ananassen hadden gegeten op de berg en wat uitgerust waren gingen we weer terug. We liepen weer door de jungle en kwamen bij een plantage. We hebben hier rietsuiker gegeten en hebben cassave geoogst. Onderweg terug naar de boot hebben we nog bellen geblazen met bladeren en daarna gingen we naar een stuk water met wat watervalletjes en een groot open stuk water. Hier hebben we eerst gegeten en hebben we daarna wat gezwommen en zijn we op een airhead achter een boot aangeraced. 'S avonds hebben we dieren gezocht. We begonnen in twee teams en gingen kijken wie als eerst een vogelspin vond. Na even zoeken was ik degene die er één zag, daar moest ik natuurlijk ook mee op de foto. Ik moest even een drempeltje over, maar ik heb het gedaan! Eigenlijk voelde die spin heel zacht op je hand, het viel heel erg mee ;) hierna zijn we met z'n allen verder gaan zoeken naar slangen. Deze vonden we niet, maar we vonden wel boomkippen en een kikker.
Zondag zijn we eerst weer naar het dorpje gegaan, we hebben hier rondgewandeld en natuurlijk rondgekeken. We mochten cassavebrood proeven en ik kreeg op een gegeven moment een doek om die veel vrouwen daar dragen. Ook kwam onze reisleider op een gegeven moment aan met een mand op zijn hoofd. Wij mochten deze ook even op. Het is nog best lastig om deze recht te houden. Ik had vooral steeds het gevoel dat hij scheef zat, maar dat viel meestal wel mee. Echt lopen heb ik niet gedaan met de mand. Na de rondleiding door het dorp zijn we verder gevaren, we kwamen uit bij een harde stroming. We zouden hiervan af gaan met een band, maar het water stond te laag. We zijn daarom van een rots aan het eind van de stroomversnelling gesprongen om ons vanaf daar met het laatste stukje stroming mee te laten voeren. Verder hebben we hier heerlijk ontspannen.
Op maandag moesten we alle uren weer terugvaren en rijden om uiteindelijk weer in Paramaribo te komen.

Natuurlijk heb ik ook veel foto's gemaakt de afgelopen weken, deze staan al op Facebook, binnenkort zal ik er hier ook wat uploaden!

Bosi en Brasa!