Fredberg

I weki nö?

Dat betekent goede morgen in het Saramaccaans, daarop wordt dan ‘mi weki ooo’ geantwoord. Die ooo is een lange toon, want dat is beleefd.

Deze blog zal helemaal in het teken staan van mijn tour naar Fredberg, die echt fantastisch was! Ik vond het wel weer tijd worden om een tour te doen, dus besloot ik één van de gaafste tours van Suriname te doen, Fredberg! Dat is een berg die nog nooit beklommen was voordat Fred dat deed, hij had ook nog geen naam. Toen Fred de berg ontdekte wist hij dat hij die moest beklimmen. De berg moest ook een naam krijgen, maar Fred had niet veel inspiratie, dus noemde hij de berg Fredberg. Naar mijn idee een fantastische naam! Fred heeft de grond van de berg gekocht, en daarmee is het zijn berg, dat is toch bijzonder! Met een groep van 7 en Fred gingen we de berg beklimmen en daar overnachten. Maar voor we dat gingen doen gingen we op vrijdag eerst naar het basiskamp, een klein kamp dat Fred heeft gemaakt ergens in de jungle aan de voet van de berg. Om daar te komen reden we een stukje met de auto door de jungle, over een pad waarvan je je afvraagt of de auto daar wel doorheen kan en of dat wel goed voor de auto is, maar in Suriname kan dat allemaal. Toen we in het basiskamp aankwamen gingen we eerst wat eten, onze hangmatten ophangen en kregen we een uitleg over de sanitaire voorzieningen in het kamp. De douche was in de rivier en voor de toilet mocht je een stukje de jungle inlopen en een mooi plekje uitzoeken. Later werd er een hoekje ingericht, hier werd een doek voorgehangen voor privacy. Er zat een gat in de grond met een constructie van boomstammetjes erboven, daarin kon je je behoefte doen. Voor de grote behoeften kon je met een schep wat zand in het gat gooien. Echt back to basic ;) Na deze uitleg staken we de rivier over en liepen we een stukje door de jungle. We gingen naar een ander stukje van de rivier om daar te gaan baden (douchen in het Surinaams). Toen we door de jungle liepen zag Fred een slang in de rivier. Hij kon dit nog net tegen ons zeggen voor hij naar beneden sprintte om die slang te vangen. Het duurde even, en wij verloren de hoop, maar uiteindelijk kwam hij terug met de slang. Een mega beest die ook nog eens gevaarlijk zou zijn, maar Fred had hem gewoon even gevangen! Hij had de slang rondgeslingerd aan zijn staart om hem te hypnotiseren of iets dergelijks (waarbij hij hem per ongeluk met zijn kop tegen een boomstam aanslingerde), hierna kregen wij natuurlijk de kans om met deze slang (en met Fred) op de foto te gaan. Nadat Fred de slang weer vrij had gelaten gingen we verder naar het riviertje waar we gingen baden. Toen ik in het water zat, merkte ik gelijk dat er visjes aan mijn rug gingen eten, het was net een soort gratis Fish Spa behandeling ;)

Vrijdagavond gingen we eerst met de auto terug naar het zandpad om daar dieren te gaan spotten, daarna gingen we eten en hebben we een kampvuurtje gemaakt bij de rivier.
Nadat we de volgende ochtend wakker werden in onze hangmatten gingen we eerst op pad om weer dieren te spotten. Dit keer gingen we lopend door de jungle. Daar doorheen lopen gaf een beetje het tropische gevoel dat je krijgt in de vlindertuin van een dierentuin, maar dan in het echt. We zagen veel verschillende soorten vogels, een aap en veel vlinders. De vogels en apen zaten hoog in de bomen, daarom heb ik vooral geprobeerd de vlinders en andere dieren die laat zaten op de foto te krijgen. De grote uitdaging was om de blauwe vlinder vliegend op de foto te krijgen, dat is een hele mooie grote blauwe vlinder die heel snel is en daardoor moeilijk op de foto te krijgen is. het is me helaas niet gelukt, of eigenlijk een wel beetje, want ik had een blauwe vlek in de hoek van mijn foto ;)

Toen we terug waren in het basiskamp en een ontbijt hadden gehad, moesten we onze tas inpakken en gingen we op weg naar de Fredberg. We legden eerst een stuk van 7 km met de auto af voordat we echt gingen lopen. Volgens Fred was het 4 km naar de top van de berg, maar eerlijk gezegd geloof ik hem nog steeds niet ;) Maar ik ben slecht in inschatten, dus het zou ook zo wel kunnen kloppen. In totaal hebben we ongeveer vier uur gelopen, met drie lange pauzes en veel stoppen omdat Fred iets hoorde of zag. Vooral het eerste en laatste stuk van de klim waren zwaar, of eigenlijk vooral zweten ;) Het eerste kwartier moesten we een soort muur over, we klommen eerst een stuk omhoog langs grote rotsen en gingen daarna weer een stuk naar beneden. Hierna liepen we een stuk dat wat platter en makkelijker te belopen was. We moesten over rivieren via boomstammen en af en toe hakte Fred een blad aan de kant. Halverwege nam Fred ons mee naar een uitkijkpunt, vanaf daar konden we net het topje van de Fredberg zien, volgens hem was het vanaf daar nog twee km lopen. Het laatste stuk van de klim moesten we soms steil omhoog, maar gelukkig had Fred daar touwen opgehangen, zodat we ons op konden trekken. Toen we na heel veel uren bovenaan de berg aankwamen was dat heel fijn. Ik vond het bijzonder om te zien hoe hij daar een mooi kamp had opgebouwd. Hij had twee watertonnen omhoog gesleept die nu water opvangen om te drinken en om mee te douchen. Dat douchen deden we niet onder een douche, maar met een emmer water en een klein bakje als schepje. Met het bakje gooide je water over jezelf heen en op die manier douchte je dus. Toen we aankwamen gingen we eerst wat eten op de berg. We gingen naar een uitkijkpunt van waar we een super mooi uitzicht hadden over de jungle. Vanaf de andere kant van de berg was dit uitzicht nog mooier, daar hebben we na het eten dus ook even zitten genieten. Hierna gingen we de hangmatten ophangen. Er was een hangmattenkamp waar bijna iedereen zijn hangmat ophing, maar Fred had ook gezegd dat je zelf een plekje mocht zoeken. Hij zei ook dat hij een mooi plekje had waar nog drie mensen bij konden, dat liet ik me geen twee keer vertellen! Ik wilde altijd al eens midden in de jungle slapen, dus ik wist gelijk dat ik met Fred mee wilde gaan. En hij had me een mooi plekje uitgezocht! Vanaf mijn hangmat had ik uitzicht over de jungle en kon ik ’s nachts sterren zien. ’s Nachts hoorde ik brulapen en andere dieren en ’s ochtends werd ik wakker met een prachtig uitzicht. Met mijn slaapplek was ik helemaal gelukkig, en ik kan nog steeds gelukkig worden als ik daaraan denk! Mijn hangmat hing een stukje van het kamp zelf af en ik moest dus een stukje lopen (en klimmen) naar mijn hangmat, maar dat maakt het alleen maar leuker! Nadat we de hangmatten hadden opgehangen hadden we even tijd vrij en besloot ik een douche te nemen, die had ik wel verdiend na die klim naar de Fredberg! Halverwege mijn douche werd er gezegd dat de zonsondergang te zien was. De zon is hier binnen een paar minuten weg, dat gaat echt heel snel, dus ik moest mijn douche onderbreken om die te zien. Dat was het waard, want de zonsondergang bovenop de berg was prachtig! Nadat we wat foto’s hadden gemaakt kon ik weer verder met baden. Toen ik hiermee klaar was zijn we op de rotsen gaan liggen om sterren te kijken. Dit werd even onderbroken voor het eten en daarna gingen we met z’n allen verder sterren kijken. Die rotsen zijn van graniet en de zon schijnt er de hele dag op. Hierdoor blijft het steen de hele nacht lekker warm. Het sterren kijken met Fred was niet gewoon sterren kijken, ik noem het sterren kijken 2.0. Hij had namelijk een app waarmee hij planeten en sterrenbeelden kon opzoeken. Niet alle sterrenbeelden waren te zien, sommigen bleken aan de andere kant van de wereld te zitten, de mijne (weegschaal) zit onder de zon. Toen ik het sterren kijken zat was ben ik lekker op tijd mijn hangmat in gegaan, om daar nog even verder te genieten van de mooie natuur. En zoals ik al eerder vertelde, dat was heel gaaf. Een super ervaring om op zo’n plek te slapen!

De volgende ochtend hebben we eerst de zonsopgang gekeken, hoewel ik deze maar voor de helft heb gezien, omdat ik eerst nog iets teveel tijd nam om van mijn slaapplek te genieten. Hierna zijn we de jungle in gegaan om rotshanen te spotten. Dit is een zeldzame en beschermde feloranje vogel. Na een ontbijt en nadat we onze spullen hadden ingepakt begonnen we aan onze tocht naar beneden. Tijdens deze tocht namen we nog even een omweg, Fred vertelde ons veel over de natuur en we gingen bij rotsen kijken. Hier heeft Fred ook een soort kamp gemaakt. Ook zijn hier nesten van de rotshanen te zien en zijn we in een grot met vleermuizen geweest. Toen we na zo’n 4 of 5 uur terug waren in het kamp en even gegeten hadden, hadden we nog net wat tijd om te baden. Hierna stapten we de auto in om terug te rijden naar Paramaribo.